გერმანული ენა მედდებისთვის

გერმანული მედდებისთვის

Krankenschwester: Guten Tag, Herr Schulz. Ich bin Schwester Maria und würde gerne ein paar Fragen zu Ihrem Gesundheitszustand und Ihrer aktuellen Situation stellen. Ist das für Sie in Ordnung?

Patient: Ja, natürlich. Ich bin froh, wenn ich etwas Gesellschaft habe.

Krankenschwester: Das freut mich zu hören. Zunächst einmal, wie fühlen Sie sich heute?

Patient: Ach, es geht so. Die Schmerzen in meinem Bein sind immer noch da, aber nicht mehr ganz so schlimm wie gestern.

Krankenschwester: Verstehe. Auf einer Skala von 0 bis 10, wobei 0 keine Schmerzen und 10 die stärksten vorstellbaren Schmerzen sind, wo würden Sie Ihre Schmerzen jetzt einordnen?

Patient: Hmm, ich würde sagen etwa bei 6.

Krankenschwester: Danke für diese Information. Haben Sie heute schon Schmerzmedikamente erhalten?

Patient: Ja, heute Morgen habe ich eine Tablette bekommen, aber ich weiß nicht genau, was es war.

Krankenschwester: Alles klar, ich werde das in Ihrer Akte nachsehen. Jetzt würde ich gerne über Ihre Mobilität sprechen. Wie gut können Sie sich derzeit bewegen?

Patient: Es fällt mir schwer aufzustehen, und ich brauche Hilfe beim Gang zur Toilette. Alleine traue ich mich nicht, ich habe Angst zu stürzen.

Krankenschwester: Ich verstehe Ihre Bedenken. Wir werden sicherstellen, dass immer jemand da ist, um Ihnen zu helfen. Wie sieht es mit der Körperpflege aus? Können Sie sich selbstständig waschen und anziehen?

Patient: Das Waschen am Waschbecken geht noch, aber beim Anziehen brauche ich Hilfe, besonders mit den Socken und Schuhen.

Krankenschwester: Danke für Ihre Offenheit. Wir werden Ihnen die nötige Unterstützung geben. Lassen Sie uns über Ihre Ernährung sprechen. Wie ist Ihr Appetit?

Patient: Ehrlich gesagt, nicht besonders gut. Das Essen hier ist anders als zu Hause, und oft bin ich nicht sehr hungrig.

Krankenschwester: Das höre ich öfter von Patienten. Gibt es bestimmte Lebensmittel oder Gerichte, die Sie besonders mögen oder die Ihnen vielleicht besser schmecken würden?

Patient: Ich esse gerne Suppen, besonders Hühnersuppe. Und frisches Obst mag ich auch sehr.

Krankenschwester: Das sind gute Hinweise, ich werde das an unsere Küche weitergeben. Wie sieht es mit dem Schlafen aus? Können Sie nachts gut schlafen?

Patient: Nicht wirklich. Ich wache oft auf, entweder wegen der Schmerzen oder weil es hier nachts nie ganz still ist.

Krankenschwester: Das tut mir leid zu hören. Wir werden sehen, was wir tun können, um Ihre Nachtruhe zu verbessern. Vielleicht können wir die Schmerzmedikation anpassen. Nun noch eine Frage zu Ihrem sozialen Umfeld: Haben Sie Familie oder Freunde, die Sie besuchen können?

Patient: Meine Tochter kommt regelmäßig vorbei, aber sie wohnt nicht in der Stadt und kann nicht so oft kommen, wie sie gerne würde.

Krankenschwester: Ich verstehe. Wissen Sie schon, wie es nach Ihrem Krankenhausaufenthalt weitergehen soll? Werden Sie zu Hause Unterstützung benötigen?

Patient: Darüber habe ich mir ehrlich gesagt noch keine Gedanken gemacht. Ich weiß nicht, ob ich alleine zurechtkommen werde.

Krankenschwester: Das ist eine wichtige Überlegung. Ich werde unseren Sozialdienst informieren, damit wir gemeinsam einen Plan für Ihre Entlassung erstellen können. Haben Sie noch Fragen an mich oder gibt es etwas, das Sie mir mitteilen möchten?

Patient: Im Moment nicht, aber danke, dass Sie sich so viel Zeit für mich genommen haben.

Krankenschwester: Gerne, Herr Schulz. Dafür bin ich da. Wenn Sie etwas brauchen, zögern Sie bitte nicht, die Klingel zu benutzen. Ich werde später noch einmal nach Ihnen sehen.

ექთანი: გამარჯობა, ბატონო შულც. მე ვარ ექთანი მარია და მინდა დაგისვათ რამდენიმე კითხვა თქვენი ჯანმრთელობის მდგომარეობისა და მიმდინარე სიტუაციის შესახებ. თანახმა ხართ?

პაციენტი: დიახ, რა თქმა უნდა. მოხარული ვარ, როცა ვინმე მესაუბრება.

ექთანი: მიხარია ამის გაგონება. პირველ რიგში, როგორ გრძნობთ თავს დღეს?

პაციენტი: ისე რა, არა უშავს. ფეხში ტკივილი ისევ მაქვს, მაგრამ აღარ არის ისეთი ძლიერი, როგორც გუშინ.

ექთანი: გასაგებია. 0-დან 10-მდე შკალაზე, სადაც 0 არის ტკივილის არარსებობა და 10 არის ყველაზე ძლიერი წარმოსადგენი ტკივილი, სად შეაფასებდით თქვენს ტკივილს ახლა?

პაციენტი: ჰმ, ვიტყოდი დაახლოებით 6-ზე.

ექთანი: გმადლობთ ამ ინფორმაციისთვის. დღეს უკვე მიიღეთ ტკივილგამაყუჩებელი?

პაციენტი: დიახ, დღეს დილით მივიღე აბი, მაგრამ ზუსტად არ ვიცი, რა იყო.

ექთანი: გასაგებია, შევამოწმებ თქვენს ჩანაწერებში. ახლა მინდა ვისაუბროთ თქვენს მობილურობაზე. რამდენად კარგად შეგიძლიათ მოძრაობა ამჟამად?

პაციენტი: მიჭირს ადგომა და საპირფარეშოში წასასვლელად დახმარება მჭირდება. მარტო ვერ ვბედავ, მეშინია არ წავიქცე.

ექთანი: მესმის თქვენი შეშფოთება. ჩვენ უზრუნველვყოფთ, რომ ყოველთვის იყოს ვინმე, ვინც დაგეხმარებათ. როგორ არის საქმე პირადი ჰიგიენის მხრივ? შეგიძლიათ დამოუკიდებლად დაბანა და ჩაცმა?

პაციენტი: პირსაბანთან დაბანა ჯერ კიდევ შემიძლია, მაგრამ ჩაცმაში დახმარება მჭირდება, განსაკუთრებით წინდებისა და ფეხსაცმლის ჩაცმაში.

ექთანი: გმადლობთ გულახდილობისთვის. ჩვენ მოგაწვდით საჭირო დახმარებას. მოდით, ვისაუბროთ თქვენს კვებაზე. როგორია თქვენი მადა?

პაციენტი: გულწრფელად რომ გითხრათ, არც ისე კარგი. საჭმელი აქ განსხვავებულია, ვიდრე სახლში, და ხშირად არ მაქვს დიდი მადა.

ექთანი: ამას ხშირად მესმის პაციენტებისგან. არის კონკრეტული საკვები ან კერძები, რომლებიც განსაკუთრებით მოგწონთ ან შეიძლება უფრო გემრიელი იყოს თქვენთვის?

პაციენტი: მიყვარს წვნიანები, განსაკუთრებით ქათმის წვნიანი. და ახალი ხილიც ძალიან მიყვარს.

ექთანი: ეს კარგი მინიშნებებია, გადავცემ ამ ინფორმაციას ჩვენს სამზარეულოს. როგორ არის საქმე ძილთან დაკავშირებით? კარგად გძინავთ ღამით?

პაციენტი: არც ისე. ხშირად ვიღვიძებ, ან ტკივილის გამო, ან იმიტომ, რომ აქ ღამით არასდროს არის სრული სიჩუმე.

ექთანი: ვწუხვარ ამის გაგონებას. ვნახოთ, რა შეგვიძლია გავაკეთოთ თქვენი ღამის ძილის გასაუმჯობესებლად. შეიძლება ტკივილგამაყუჩებლების მიღების გრაფიკი შევცვალოთ. ახლა კიდევ ერთი კითხვა თქვენს სოციალურ გარემოზე: გყავთ ოჯახის წევრები ან მეგობრები, რომლებსაც შეუძლიათ თქვენი მონახულება?

პაციენტი: ჩემი ქალიშვილი რეგულარულად მნახულობს, მაგრამ ის ქალაქში არ ცხოვრობს და ვერ მოდის ისე ხშირად, როგორც სურს.

ექთანი: მესმის. უკვე იცით, როგორ გააგრძელებთ საავადმყოფოდან გაწერის შემდეგ? დაგჭირდებათ დახმარება სახლში?

პაციენტი: გულწრფელად რომ გითხრათ, ამაზე ჯერ არ მიფიქრია. არ ვიცი, შევძლებ თუ არა მარტო თავის გატანას.

ექთანი: ეს მნიშვნელოვანი საკითხია. მე შევატყობინებ ჩვენს სოციალურ სამსახურს, რომ ერთად შევიმუშაოთ თქვენი გაწერის გეგმა. გაქვთ კიდევ შეკითხვები ჩემთან ან არის რამე, რისი თქმაც გსურთ?

პაციენტი: ამ მომენტში არა, მაგრამ გმადლობთ, რომ ამდენი დრო დამითმეთ.

ექთანი: სიამოვნებით, ბატონო შულც. ამისთვის ვარ აქ. თუ რამე დაგჭირდებათ, ნუ მოგერიდებათ ზარის გამოყენება. მოგვიანებით კიდევ შემოვივლი თქვენს სანახავად.